-
Jodendom algemeen
- Chanoeka
- Vroege chassidiem
- Uw wil geschiede
- Recht en Gerechtigheid
- Ritueel slachten: dieronvriendelijk?
- Bekentenis
- Traditie en Leerhuis
- Menora en Chanoekia
- Chagall en de Bijbelse verhalen
- Tafelgebeden
- De priesterlijke zegen - Numeri 6:24-29
- Mimoena
- Bevrijding... waartoe? De boodschap van Pesach
- Joods leerhuis: een traditie van permanent leren
- “Niet joden, maar Joden”
- Lankmoedigheid
- Joods bidden (3): Het achttiengebed
- (Joods) bidden (2): formuliergebeden
- (Joods) bidden: hoe bidden?
- Jeruzalem - stad van vele namen
- Joodse vrouwen en de Tora studie
- Het Volk van het Boek
- Messiasverwachting
- Op bezoek in de synagoge
- De Sadduceeën – de partij van Toen en Poen
- Tefilien
- Schrijf het aan je poorten
- De talliet
- Gedachtenis aan de gestorvenen
- Kasjroet – kieskeurig leven
- Maanden en jaren
- Dat wij zijn als kaarsen brandend op sjabbat
- Sjabbat
- Rosj Hasjana: Joods Nieuwjaar
- Jom Kippoer: Grote Verzoendag
- Soekot: Loofhuttenfeest
- Simchat Tora: Vreugde der Wet
- Chanoeka: feest van de Tempelvernieuwing
- Poeriem: Lotenfeest
- Poeriem
- Pesach: Joods Pasen
- Bevrijding... waartoe? De boodschap van Pesach
- De vijftig dagen tussen Pesach en Sjavoeot
- Lag Ba'omer
- Sjavoeot: Wekenfeest
- Weken van troost en inkeer
- De Davidster
- Geen amulet
- Op je hart binden
- Franje die ertoe doet
- Het keppeltje
- Het servies
- ‘Op het leven!’... of ‘Daar ga je!’...
- Jad
- "De binding van Isaäk"
- De Farizeeën - Hoeders van het Verbond
- De Essenen
- De Messias moet nog komen
- Een Joodse jongen - besnijdenis
- Een Joodse jongen - bar mitswa
- Geboren onder een goed gesternte
- Zuiver eten
- De WIZO
- Over gebed en ‘kawwana’ (innerlijke toewijding)
- Een Joodse jongen - lossen van de eerstgeborene
- Overige (50) Invouwen
-
Joods leven
-
Kalender
- TISJA BE’AV, een treurdag in de zomer
- Pinksteren : ‘gewoon’ Joods
- Dak (soekot)
- Weken van troost en inkeer
- Toe bisj’vat, ‘het nieuwjaar voor de bomen’
- Jom Hasjoa
- Het leven van de tijd tussen Maan en Zon
- Vreugde der Wet
- Nieuwe maan
- Zuurdesem
- Jom HaSjoa
- Poeriem
- Toe Bisjvat: Nieuwjaar voor de bomen
- Chanoeka
- Over de sjofar
-
Bijbel
- Een godsgetal
- “U moet uw naaste liefhebben als uzelf”
- Loof de Eeuwige, want Hij is goed (Psalm 136)
- De werken der barmhartigheid
- Een Psalm voor Esther
- Verbonden
- Hart van Tora
- Stad en Lande
- Ruth
- Het Lied aan de Zee
- De mens en de tuin
- Melaats!
- Verzoening met Esau
- Tijdindeling
- Hanna in 1 Samuël 1
- Lankmoedigheid
- Nazireeër of Nazoreeër?
- De Gezalfden
- Van God gesproken
- De Messias moet nog komen?
- Ondertussen
- Je brood - een zegen
- Je kinderen zegenen
- De Nieuwe Maan, rest van een feest
- Rosj Hasjana: Joods Nieuwjaar
- Jom Kippoer: Grote Verzoendag
- Pesach: Joods Pasen
- Bevrijding... waartoe? De boodschap van Pesach
- De vijftig dagen tussen Pesach en Sjavoeot
- Lag Ba'omer
- Sjavoeot: Wekenfeest
- Woord en Geest
- Geen amulet
- "De binding van Isaäk"
- Jezus de Nazoreeër
- Een Joodse jongen - besnijdenis
- Een Joodse jongen - bar mitswa
- Zuiver eten
- Een Joodse jongen - lossen van de eerstgeborene
- Overige (24) Invouwen
-
Geschiedenis
- 9/11
- Goede wil
- De niet vergeten ramp van 1492
- Hoe lang nog?
- Jubileum
- Hy droegh onse smerten
- Joods leven in Moskou
- Ook Stolpersteine in Utrecht
- Wie schrijft onze geschiedenis?
- Het Joodse verleden van Recife
- Een geschiedenis apart
- Een synagoge in Marokko
- Respect
- De Mystieke Molen
- Jom HaSjoa
- Vasten in de zomer
- Het Joods monument in Woerden
- Het koninkrijk Juda
- Het feest van de lichtjes
- Opdat wij niet vergeten
- Jeruzalem - stad van vele namen
- Archeologie en geloof
- Yad Vashem
- Neve Sjalom/ Wahat al – Salam: Oase van Vrede
- De Sadduceeën – de partij van Toen en Poen
- Chanoeka: feest van de Tempelvernieuwing
- Poeriem: Lotenfeest
- Poeriem
- De Davidster
- De Farizeeën - Hoeders van het Verbond
- De Essenen
- De WIZO
- Bevrijdingen herdenken
- Overige (18) Invouwen
-
Sjoa
-
Antisemitisme
-
Land Israël
- De Gouden Stad
- Heilig(e) land lopers ?
- Een herinnering
- Jeruzalem, voor ik jou vergeet...
- Sjabbat in Israël: 'kabbalat sjabbat'
- Gedenk de sjabbat en de zondag...
- Vredeswerk in Israël
- Opdat wij niet vergeten
- Het Volk van het Boek
- Archeologie en geloof
- Yad Vashem
- Neve Sjalom/ Wahat al – Salam: Oase van Vrede
- De Menora voor de Knesset
- Onafhankelijkheidsdag in Israël (1998)
- De hand van Mirjam
- Studeren in een oelpan
- Nes Ammim, christelijk dorp in Israël
- Vredeswerk in Israël
- Een Joodse of een Israëlische staat?
- Overige (4) Invouwen
-
Kerk en Israël
- Antisemitisme - het volk en de volken
- Een lichtje dat je moet koesteren
- Verwarring rond “Israël”
- Onopgeefbaar verbonden met het volk Israël
- Vroegchristelijke beeldvorming
- Een unieke rol
- Jeruzalem in de Joodse liturgie
- Sjabbat in Israël: “motsé sjabbat”
- Chagall en het kruis
- Zoek vrede en jaag haar na (Psalm 34:15)
- Onopgeefbare verbondenheid met Israël vandaag
- Zes weken de tijd voor F.W. Marquardt....
- Eredienst en schriftlezing, oog in oog met Israël
- De Israëlzondag: meer nog dan anders!
- Nazireeër of Nazoreeër?
- De Gezalfden
- Van God gesproken
- Israëlzondag
- De Messias moet nog komen?
- De Israëlzondag
- Ondertussen
- Je brood - een zegen
- Je kinderen zegenen
- Antisemitisme
- Dat wij zijn als kaarsen brandend op sjabbat
- Woord en Geest
- Lezen Joden en christenen dezelfde Bijbel?
- Wie is toch deze?
- Jezus de Nazoreeër
- Een kerstboom in Jeruzalem?
- Nes Ammim, christelijk dorp in Israël
- Onopgeefbaar verbonden
- Basiscursus Kerk & Israël
- Belijden in beleid
- Overige (19) Invouwen
-
Reisverslagen
-
Recensies
- Het Nieuwe Testament en de Talmud | Salomon Jacob Moscoviter (1827-1912)
- De zonen van Korach
- Via de rabbijnen naar het Nieuwe Testament
- Omgaan met de bijbel
- Zijn bloed zij over ons ... (Mattheüs 27: 25)
- Managen met Mozes
- De Reformatie, het Oude Testament en de Joden
- Avinoe - het Onze Vader een joods gebed
- Tora lezen
- Christelijk spreken over God
- Luther
- Abraham / Ibrahim
- Jodenhaat, Leven op de Westoever, Herinneringen
- Hoe Joods wil je het hebben?
- Joden in Suriname
- 'Joden en woorden' en 'Geschiedenis van de Joden'
- Een gebroken wereld heel maken
- Overige (2) Invouwen
-
Meditatief
Studeren in een oelpan
Voor veel christenen is een kennismaking met het Land Israël een openbaring. Een reis langs de heilige plaatsen, de beleving van het straatbeeld in Tel Aviv en Jeruzalem, het proeven van de vruchten van het land, een wandeling langs het strand of over de markt, al deze ervaringen maken de wereld van de Bijbel zoveel meer tastbaar en het begrip voor het volk zoveel meer intens.
In een beperkt opzicht is een reis door Israël als een reis door Frankrijk of Engeland: men beseft dat wie Frans of Engels spreekt en leest, verder door kan dringen in de bijzonderheid van die culturen. Zo is het uiteraard ook met Ivriet. Wie de taal van Israël spreekt, merkt hoeveel nader men tot de Joodse geschiedenis, beschaving en actualiteit komt.
Het Ivriet is een bijzondere taal. Zelf heb ik een zomervakantie doorgebracht in een talenschool: oelpan Akiva te Netanya. Onze klas met veertien mensen telde 12 nationaliteiten. Een Rus, een echtpaar uit Oezbekistan, een Oostenrijkse en een Parijse, een Amerikaan en een Georgiër, enz. En wat gebeurde? Het leren van de taal bracht mensen met zo uiteenlopende achtergronden op één noemer. Het Ivriet werd een ankerplaats voor de Japanse die communicatie zocht en een thuishaven voor de pianiste uit Odessa die ermee met Mexicanen kon converseren. Ivriet is een bijzondere taal omdat het mensen verbindt met wel zeer specifieke achtergronden.
Het huidige taalgebruik bracht ook de wereld van de bijbel dichterbij. De omgekeerde wereld! Het Ivriet vindt zijn oorsprong in de taal van Tenach. Maar de moderne taal doet de oude woorden actueel oplichten. Wie in de talenschool het wonder van de verbroedering door taal ervaart over landsgrenzen heen, beseft die verbinding ook over de grenzen van de tijd. De leerlingen in de oelpan weten hoezeer ze zich ontwikkelen met het leren van woordjes en uit het hoofd leren van dialogen, met het zingen van liederen en de weldadige gebeden op de sjabbat.
In deze oelpan – open voor iedere belangstellende cursist, en er zijn altijd wel een paar Nederlanders in dit internationale gezelschap – duurt een volledige cursus zes maanden. Mijn beleving gold zo’n zes weken. Maar het was geweldig het certificaat alef in ontvangst te mogen nemen. Om over te gaan naar de volgende klas. Om de oude woorden zinrijk te zien oplichten in de gloed van de moderne beschaving. Om – voor mij definitief – te beseffen wat het wil zeggen: het volk Israël leeft.
André van Dijk
gepubliceerd 1997