-
Jodendom algemeen
- Chanoeka
- Vroege chassidiem
- Uw wil geschiede
- Recht en Gerechtigheid
- Ritueel slachten: dieronvriendelijk?
- Bekentenis
- Traditie en Leerhuis
- Menora en Chanoekia
- Chagall en de Bijbelse verhalen
- Tafelgebeden
- De priesterlijke zegen - Numeri 6:24-29
- Mimoena
- Bevrijding... waartoe? De boodschap van Pesach
- Joods leerhuis: een traditie van permanent leren
- “Niet joden, maar Joden”
- Lankmoedigheid
- Joods bidden (3): Het achttiengebed
- (Joods) bidden (2): formuliergebeden
- (Joods) bidden: hoe bidden?
- Jeruzalem - stad van vele namen
- Joodse vrouwen en de Tora studie
- Het Volk van het Boek
- Messiasverwachting
- Op bezoek in de synagoge
- De Sadduceeën – de partij van Toen en Poen
- Tefilien
- Schrijf het aan je poorten
- De talliet
- Gedachtenis aan de gestorvenen
- Kasjroet – kieskeurig leven
- Maanden en jaren
- Dat wij zijn als kaarsen brandend op sjabbat
- Sjabbat
- Rosj Hasjana: Joods Nieuwjaar
- Jom Kippoer: Grote Verzoendag
- Soekot: Loofhuttenfeest
- Simchat Tora: Vreugde der Wet
- Chanoeka: feest van de Tempelvernieuwing
- Poeriem: Lotenfeest
- Poeriem
- Pesach: Joods Pasen
- Bevrijding... waartoe? De boodschap van Pesach
- De vijftig dagen tussen Pesach en Sjavoeot
- Lag Ba'omer
- Sjavoeot: Wekenfeest
- Weken van troost en inkeer
- De Davidster
- Geen amulet
- Op je hart binden
- Franje die ertoe doet
- Het keppeltje
- Het servies
- ‘Op het leven!’... of ‘Daar ga je!’...
- Jad
- "De binding van Isaäk"
- De Farizeeën - Hoeders van het Verbond
- De Essenen
- De Messias moet nog komen
- Een Joodse jongen - besnijdenis
- Een Joodse jongen - bar mitswa
- Geboren onder een goed gesternte
- Zuiver eten
- De WIZO
- Over gebed en ‘kawwana’ (innerlijke toewijding)
- Een Joodse jongen - lossen van de eerstgeborene
- Overige (50) Invouwen
-
Joods leven
-
Kalender
- TISJA BE’AV, een treurdag in de zomer
- Pinksteren : ‘gewoon’ Joods
- Dak (soekot)
- Weken van troost en inkeer
- Toe bisj’vat, ‘het nieuwjaar voor de bomen’
- Jom Hasjoa
- Het leven van de tijd tussen Maan en Zon
- Vreugde der Wet
- Nieuwe maan
- Zuurdesem
- Jom HaSjoa
- Poeriem
- Toe Bisjvat: Nieuwjaar voor de bomen
- Chanoeka
- Over de sjofar
-
Bijbel
- Een godsgetal
- “U moet uw naaste liefhebben als uzelf”
- Loof de Eeuwige, want Hij is goed (Psalm 136)
- De werken der barmhartigheid
- Een Psalm voor Esther
- Verbonden
- Hart van Tora
- Stad en Lande
- Ruth
- Het Lied aan de Zee
- De mens en de tuin
- Melaats!
- Verzoening met Esau
- Tijdindeling
- Hanna in 1 Samuël 1
- Lankmoedigheid
- Nazireeër of Nazoreeër?
- De Gezalfden
- Van God gesproken
- De Messias moet nog komen?
- Ondertussen
- Je brood - een zegen
- Je kinderen zegenen
- De Nieuwe Maan, rest van een feest
- Rosj Hasjana: Joods Nieuwjaar
- Jom Kippoer: Grote Verzoendag
- Pesach: Joods Pasen
- Bevrijding... waartoe? De boodschap van Pesach
- De vijftig dagen tussen Pesach en Sjavoeot
- Lag Ba'omer
- Sjavoeot: Wekenfeest
- Woord en Geest
- Geen amulet
- "De binding van Isaäk"
- Jezus de Nazoreeër
- Een Joodse jongen - besnijdenis
- Een Joodse jongen - bar mitswa
- Zuiver eten
- Een Joodse jongen - lossen van de eerstgeborene
- Overige (24) Invouwen
-
Geschiedenis
- 9/11
- Goede wil
- De niet vergeten ramp van 1492
- Hoe lang nog?
- Jubileum
- Hy droegh onse smerten
- Joods leven in Moskou
- Ook Stolpersteine in Utrecht
- Wie schrijft onze geschiedenis?
- Het Joodse verleden van Recife
- Een geschiedenis apart
- Een synagoge in Marokko
- Respect
- De Mystieke Molen
- Jom HaSjoa
- Vasten in de zomer
- Het Joods monument in Woerden
- Het koninkrijk Juda
- Het feest van de lichtjes
- Opdat wij niet vergeten
- Jeruzalem - stad van vele namen
- Archeologie en geloof
- Yad Vashem
- Neve Sjalom/ Wahat al – Salam: Oase van Vrede
- De Sadduceeën – de partij van Toen en Poen
- Chanoeka: feest van de Tempelvernieuwing
- Poeriem: Lotenfeest
- Poeriem
- De Davidster
- De Farizeeën - Hoeders van het Verbond
- De Essenen
- De WIZO
- Bevrijdingen herdenken
- Overige (18) Invouwen
-
Sjoa
-
Antisemitisme
-
Land Israël
- De Gouden Stad
- Heilig(e) land lopers ?
- Een herinnering
- Jeruzalem, voor ik jou vergeet...
- Sjabbat in Israël: 'kabbalat sjabbat'
- Gedenk de sjabbat en de zondag...
- Vredeswerk in Israël
- Opdat wij niet vergeten
- Het Volk van het Boek
- Archeologie en geloof
- Yad Vashem
- Neve Sjalom/ Wahat al – Salam: Oase van Vrede
- De Menora voor de Knesset
- Onafhankelijkheidsdag in Israël (1998)
- De hand van Mirjam
- Studeren in een oelpan
- Nes Ammim, christelijk dorp in Israël
- Vredeswerk in Israël
- Een Joodse of een Israëlische staat?
- Overige (4) Invouwen
-
Kerk en Israël
- Antisemitisme - het volk en de volken
- Een lichtje dat je moet koesteren
- Verwarring rond “Israël”
- Onopgeefbaar verbonden met het volk Israël
- Vroegchristelijke beeldvorming
- Een unieke rol
- Jeruzalem in de Joodse liturgie
- Sjabbat in Israël: “motsé sjabbat”
- Chagall en het kruis
- Zoek vrede en jaag haar na (Psalm 34:15)
- Onopgeefbare verbondenheid met Israël vandaag
- Zes weken de tijd voor F.W. Marquardt....
- Eredienst en schriftlezing, oog in oog met Israël
- De Israëlzondag: meer nog dan anders!
- Nazireeër of Nazoreeër?
- De Gezalfden
- Van God gesproken
- Israëlzondag
- De Messias moet nog komen?
- De Israëlzondag
- Ondertussen
- Je brood - een zegen
- Je kinderen zegenen
- Antisemitisme
- Dat wij zijn als kaarsen brandend op sjabbat
- Woord en Geest
- Lezen Joden en christenen dezelfde Bijbel?
- Wie is toch deze?
- Jezus de Nazoreeër
- Een kerstboom in Jeruzalem?
- Nes Ammim, christelijk dorp in Israël
- Onopgeefbaar verbonden
- Basiscursus Kerk & Israël
- Belijden in beleid
- Overige (19) Invouwen
-
Reisverslagen
-
Recensies
- Het Nieuwe Testament en de Talmud | Salomon Jacob Moscoviter (1827-1912)
- De zonen van Korach
- Via de rabbijnen naar het Nieuwe Testament
- Omgaan met de bijbel
- Zijn bloed zij over ons ... (Mattheüs 27: 25)
- Managen met Mozes
- De Reformatie, het Oude Testament en de Joden
- Avinoe - het Onze Vader een joods gebed
- Tora lezen
- Christelijk spreken over God
- Luther
- Abraham / Ibrahim
- Jodenhaat, Leven op de Westoever, Herinneringen
- Hoe Joods wil je het hebben?
- Joden in Suriname
- 'Joden en woorden' en 'Geschiedenis van de Joden'
- Een gebroken wereld heel maken
- Overige (2) Invouwen
-
Meditatief
De Messias moet nog komen?
Hedendaagse uitleggers van het Nieuwe Testament – van rabbi Leo Baeck af (die in de dertiger jaren van de 20e eeuw al schreef) tot aan David Flusser, professor in Jeruzalem, en diens leerlingen – gaan ervan uit, dat de geschriften van “onze” evangelisten (Marcus, Mattheüs, Lucas) teruggaan op Joodse oerteksten, die wij in het Grieks van “onze” geschriften nog kunnen “terugvinden”. En die niet gehinderd worden door latere anti-Joodse “christelijke” (bedoeld wordt ‘heiden-christelijke’) bijkleuring.
In deze regelen wil ik iets zeggen over de merkwaardige Lucaanse tekst in Handelingen 3:18 t/m 21. Lucas slaat hier een akkoord dat typerend is voor zijn weergave van het verhaal aangaande Jezus van Nazaret. Over Jezus wordt gesproken als de lijdende en stervende Knecht des Heren. Zelf noemt Hij zich het liefst “de Mensenzoon”. Dat blijkt de invulling te zijn van de taak die Jezus weet te moeten vervullen. Tegelijkertijd is Hij gekomen als de profeet die zijn volk zal leiden, een man van het kaliber van Mozes. Jezus ziet zichzelf als degene die door God is gezonden in de eerste plaats om zijn volk, het volk Israël, tot omkeer, tot bekering op te roepen. De weg die Jezus gaat, de weg der volstrekte vervulling van Gods Tora, doet Hem lijden en brengt Hem aan het heidense kruis.
In de uitgaven van de Lucasteksten zoals wij die in het Grieks voor ons hebben is al het woord “Messias” ingevuld (“Moest de Messias dit alles niet leiden om tot zijn heerlijkheid in te gaan?” Lucas 24:26, en hier in Handelingen 3: “…dat Zijn Messias zou lijden…”).
Ongetwijfeld is hier oorspronkelijk bedoeld “de Mensenzoon”. Eerst na Jezus’ opwekking uit de doden is het “taboe” op de Messiastitel aan het verdwijnen, en komen de discipelen tot de conclusie – en dat gaan ze dan ook verkondigen -: God heeft deze Jezus tot Messias gemaakt… Hier in Handelingen 3 treffen wij de oorspronkelijke uitdrukking aan van wat de discipelen aan hun volk, en van daaruit aan de rest van de wereld, zijn gaan verkondigen. “Komt dan tot inkeer en bekeert u, opdat uw zonden worden uitgedelgd en van ’s Heren wegen de tijden der verademing mogen aanbreken en Hij (de Heer) Jezus moge zenden, die voor u bestemd was tot Messias.” (Handelingen 3: 19, 20, maar lees de tekst s.v.p. verder door!) Hierin waren de eerste leerlingen van Jezus dus nog duidelijk Joden en (nog) geen christenen, dat zij het zo formuleerden: God zal zijn Messias zenden. Hij zal komen. En het zal niemand anders zijn dan de Mensenzoon, Jezus van Nazaret. Vergelijk ook het antwoord van Jezus aan de priesters in de versie van Lucas 22: “Toen spraken allen: Zijt gij dan de Zoon Gods (dat is: de Koning Messias)? Hij zei: Gij zegt dat ik dat ben (vers 70, 71) Van nu aan zal de Mensenzoon zitten aan de rechterhand van Gods kracht. (vers 69).
George H. Cassuto
gepubliceerd 1993