Bloeme Evers-Emden (* 5 juli 1926, Amsterdam; z.l. 18 juli 2016)

Groeit op in een socialistisch Amsterdams diamantslijpersgezin.

In de oorlog verliest ze vrijwel haar hele familie.
Zelf wordt ze ook opgepakt,
maar weet uit de Hollandsche Schouwburg te ontsnappen
en duikt onder.

Ze wordt in 1944 verraden.
Met hetzelfde transport als van Anne Frank
komt ze in Auschwitz.
In mei 1945 wordt ze door de Russen bevrijd.

Terug in Amsterdam
slaagt ze erin een nieuw bestaan op te bouwen.
Met Hans Evers sticht ze een gezin.

Op latere leeftijd besluit Bloeme nog te gaan studeren.
Wanneer ze promoveert is ze 63.

Als ontwikkelingspsychologe
deed ze onder andere taboedoorbrekend onderzoek
naar hoe onderduikkinderen op de oorlogsjaren terugkijken.
In de resultaten van haar studies
resoneert haar eigen pijn.

Hoe kan een mens,
na al het leed dat haar door de nazi’s is aangedaan,
zo zachtmoedig, sterk en positief in het leven staan?
Dat is het mysterie Bloeme Evers-Emden.

Bloeme Evers-Emden overleed op 18 juli 2016 in Israel,
kort na haar 90-ste verjaardag.

Meer info over Bloeme Evers-Emden op Wikipedia